Προσπάθεια αναβίωσης του σπασμένου HawkSky μου

8 Σεπτεμβρίου 2013


Φύσαγε σήμερα και δεν τόλμησα να πάω να σηκώσω το EasyCub μου στο Ελληνικό. Μου έλειπε πολύ ένα ανεμοπτεράκι που να μην φοβάμαι και να μην κλαίω αν συμβεί κάτι κακό... όχι απαραίτητα πτώση, να πριν μερικές εβδομάδες έχασα το EasyStar μου από μαλακία μου που πήγα και πέταξα στην δύση του ηλίου σε όχι καθαρό μέρος από δένδρα.

Παλαιότερα είχα χάσει το HawkSky από προσγείωση πάνω σε στύλο (βλ. εδώ)... Ευτυχώς είχα "μαζέψει τα κομμάτια μου" και τα είχα στο εργαστήριο για μήνες... Τελικά τίποτα δεν γίνεται τυχαία στην ζωή!

Είπα λοιπόν σήμερα... δεν πάω να κολλήσω τα φτερά και να φτιάξω μια όσο το δυνατόν ελαφρότερη και απλή άτρακτο να τα βάλω πάνω και να πάω να πετάξω. Τι θα μου συνέβαινε πια; Θα μου σπάγανε τα φτερά; ...τα σπασμένα; Χα χα χα!!! 

Να λοιπόν τα φτερά από το HawkSky (που από το 2010 παλεύω να πετάξω! - βλ. εδώ) σε φάση κολλήματος στα σημεία που είχαν σπάσει μετά από την πρόσκρουση με τον στύλο. Η κόλληση έγινε με εποξική κόλλα 5 λεπτών και επιπλέον χρησιμοποιήθηκαν 2-3 στικάκια από ανθρακονήματα για να ενωθούν καλύτερα.

Η επάνω όψη...

...και η κάτω.

Στην συνέχεια κόλλησα ανακλαστικό χαρτί στα άκρα των φτερών για να τα ισχυροποιήσω και να καλύψω μερικά γδαρσίματα από το παρελθόν. Πάνω η πάνω όψη...

 ...κι εδώ η κάτω όψη. Το χαρτί που περίσσευε στα άκρα φυσικά κόπηκε σε δεύτερο χρόνο.

Η κόλληση των φτερών πήγε καλά και τα φτερά βγήκαν ίσια με μια ελαφρά αρνητική δίεδρη γωνία, που όμως θα διορθώσω όταν θα τα βάλω πάνω στην άτρακτο. Πέρασα μέσα και μια ενισχυμένη και μακρύτερη βέργα carbon για διαμήκη ακαμψία.

Τώρα για την άτρακτο μη έχοντας άλλο υλικό διαθέσιμο και όρεξη για πολύ δουλειά, πήρα ένα φύλλο KF ή Neofoam (συνώνυμα) 10mm πάχους και χάραξα ένα σουλούπι παρόμοιο με τα EasyStar και HawkSky, αλλά λίγο μακρύτερο. Αλλά για μεγαλύτερη διαμήκη ακαμψία κι εδώ είπα να τα ντύσω με ταινία ανθρακονημάτων 80g/m2, που όμως θα ήθελε και κάτι απ' έξω για επένδυση οπότε έβαλα και μια balsa 2,5mm.

Αναλυτικά και με φωτογραφίες έχουμε και λέμε λοιπόν...

Τα βασικά υλικά επένδυσης...

...το σχήμα της ατράκτου...

...πιο κοντά στο τελικό αποτέλεσμα...

...η επικάλυψη του KF με κόλλα...

...η τοποθέτηση της ταινίας άνθρακα...

...η στρώση της κόλλας δύο συστατικών (δουλεύει αναερόβια!)...

...η τοποθέτηση από πάνω της balsa...

...τούμπα να πάει η κόλλα με την βαρύτητα κάτω...

...τοποθέτηση βάρους από πάνω...

...περισσότερου βάρους και απλά περιμένουμε να ποτίσει η κόλλα και να ξεραθεί... πάνω από 24 ώρες.

Έκοψα και τα κομμάτια της ουράς, stabilasier + elevator και rudder (το fin είναι ήδη κομμένο μονοκόμματο με την άτρακτο)

Η κόλλα που καταναλώθηκε συνολικά περί τα 20-25% της συσκευασίας, δηλαδή gr.

2013-2014

Και αυτή η προσπάθεια όμως τελικά δεν ευόδωσε και το "περίεργο" μοντέλο που έφτιαξα με τα εξωτικά και πανάκριβα υλικά πήγε κι αυτό άδοξα, όπως και οι προηγούμενες εκδοχές του HawkSky.

Μου έμεινε και πάλι μόνο το φτερό να το κοιτάζω...

****************************************************************

Νοέμβριος 2015

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και με βρήκε να μένω ημιμόνιμα στο χωριό (Μακρύσι). Η ώρα δεν πέρναγε και από την άλλη ήθελα να πετάξω. Οπότε για να αξιοποιήσω τα συντρίμμια του HawkSky είπα να κάνω άλλη μια προσπάθεια αναβίωσής του, με πιο ώριμη σκέψη και συσσώρευση εμπειρίας.

Ο στόχος ήταν να φτιάξω μια άτρακτο. Ξεκίνησα από DOW και κατέληξα σε αυτό:

Είχα αντιγράψει το σχήμα της ατράκτου από το Spite RC και μπορώ να πω πως με είχε ικανοποιήσει η δημιουργία κοιλότητας για την τοποθέτηση των ηλεκτρονικών.

Σε μια στατική δοκιμή όμως που έκανα χωρίς ακόμα να έχω τοποθετήσω τα ηλεκτρονικά μέσα του - απλά το πέταξα στον αέρα, έσπασε στα δύο! Οπότε κατέληξα πως το DOW δεν κάνει. Για την ακρίβεια πλέον θα το χρησιμοποιούσα μόνο για κοπή φτερού με θερμό νήμα.

(κι εκεί όμως αργότερα κατέληξα πως δεν κάνει - είναι βαρύ και σπάει εύκολα)

Επόμενη κίνηση ήταν να φτιάξω μια άτρακτο από Depron 7mm, έτσι για δοκιμή. Έκοψα τις πλευρές και τις κόλλησα με θερμόκολλα, χωρίς νομείς καν αρχικά. Και μου φάνηκε τόσο καλή, ελαφριά και στιβαρή που είπα να την συνεχίσω. Έβαλα και δυο-τρεις νομείς τελικά, πάντα με θερμόκολλα παντού, και έφτασα σε αυτό:

Η άτρακτος και το fin φτιάχτηκαν εν ριπή οφθαλμού.

 Το οριζόντιο θα το ήθελα ψηλά με σχήμα ουράς Τ, για να μπορεί να βγαίνει κιόλας και να μεταφέρεται πιο εύκολα το μοντέλο, αλλά δεν μου ήταν εύκολο στην κατασκευή κάτι τέτοιο.

 Έτσι κατέληξα στη κλασσική ουρά σχήματος ανεστραμμένου Τ.

 Στην συνέχεια έβαλα τα servo 

 τις ντίζες και τα πηδάλια 

έβαλα και μια ενίσχυση από carbon στο stabilizator  

την βάση που θα πατάει το φτερό (από DOW)

μερικούς νομής και τα καλύμματα της ατράκτου  

 διαμόρφωσα και μια δομή αρσενικού-θηλυκού για να κουμπώνει το φτερό καλύτερα

 κι έκανα δοκιμές για το πιο μοτέρ να βάλω - τελικά κανένα από τα εικονιζόμενα

 σε μορφή kit NPS χωρίς δηλαδή μοτερ, ESC, δέκτη και μπαταρία το μοντέλο ήταν κάτω από τα 430g

 επιλέχθηκε το μικρότερο και ελαφρύτερο μοτέρ που είχα που δεν απαιτούσε και καθρέπτη στήριξης

 δόθηκε και το σωστό Down Right Thrust Angle (DRTA)
μπήκε και ο δέκτης FrSky

 σκεπάστηκε και η άτρακτος εμπρός σχηματίζοντας ένα υποτυπώδες canopy

 που άνοιγε για να μπει η μπαταρία και να συνδεθεί το φτερό στον δέκτη

και ιδού το τελικό αποτέλεσμα έτοιμο για την πρώτη δοκιμαστική πτήση 

Επόμενη κίνηση η δοκιμή στον αέρα. Και ναι είχαμε επιτυχία! Πέταξε λίγο όμως η βάση του μοτέρ δεν άντεξε κι έσπασε στην πρώτη άτσαλη προσγείωση στο χωριό. Αιτία ήταν πως δεν είχα βάλει σπαστή (folding) προπέλα, αλλά μια κλασσική απλά για δοκιμή πτητικής ικανότητας. 

Η πρώτη δοκιμή στο Μακρύσι (στο βάθος οι υδρατμοί από τον πύργο ψύξης της ΔΕΗ)

και μια αναμνηστική πριν την δοκιμαστική πτήση, καλού - κακκού

Επιστροφή στην Αθήνα λοιπόν μαζί με το μοντέλο που πια είχε σοβαρές ελπίδες να πετάξει επιτέλους μετά με την αλλαγή βάσης μοτέρ και την προσθήκη folding προπέλας. Δυστυχώς σε αυτή την διάμετρο άξονα μοτέρ δεν είχα κάποιο folding spinner που να ταιριάζει και σκέφτηκα να λιμάρω τον άξονα του μοτέρ ώστε να χωρέσει σε ένα που είχα. Όλα έγιναν στο χέρι και στο περίπου, οπότε ο άξονας δεν ήταν ισοπαχής και το spinner ουσιαστικά σφήνωσε σε κάποια σημεία μόνο και όχι σε όλη την επιφάνεια. Το περίμενα, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή την δεδομένη στιγμή. 

1 Μαίου 2016

Ήρθε το Πάσχα του 2016 και με το HawkSky v.3 πήγα στο χωριό (Πεντάλοφο) έξι χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια πτήσης του. Διάλεξα μέρα και ώρα, τόπο και θέση χειρισμού και το σήκωσα! Ε ναι λοιπόν! Τα είχα καταφέρει!!! Όπως φαίνεται και στο βιντεάκι παρακάτω το μοντέλο έμεινε στον αέρα αρκετή ώρα και προσγειώθηκε μια χαρά. 

Και ξανά δεύτερη και τρίτη φορά. Έως ότου σε μια προσγείωση έσπασε ο άξονας του μοτέρ, μόνο. Πλέον ήταν καιρός να βάλω αναδιπλούμενη προπέλα και με ένα καλύτερο ζύγισμα να βγω πάλι στον αέρα.


20 Ιουλίου 2016

Η αλλαγή άξονα μοτέρ και η προσθήκη αναδιπλούμενης προπέλας και μάλιστα μεγάλης 11x6 έγινε στο χωριό και βγήκαμε πάλι στα χωράφια να δούμε πως θα πήγαινε αυτή τη φορά με το βάρος ριγμένο πιο μπροστά ακόμα λίγο.


6 Αυγούστου 2016

Όπως αναλυτικά γράφω κι εδώ, σήμερα πέταξα το μοντέλο αυτό - την αναβίωση του HawkSky, στην πλαγιά κοντά στο χωριό Τρύπες πάνω από το Μεσολόγγι.