27-28 Οκτωβρίου 2013
Τριήμερο και ευκαιρία για άλλη μια κατασκευή, χρήσιμη στον αερομοντελισμό αλλά και σε άλλα καθημερινές εφαρμογές. Σε ότι αφορά τον αερομοντελισμό με ενδιαφέρει περισσότερο το κομμάτι του κενού αέρος (vacuum) ενώ επιπλέον το κομμάτι του πεπιεσμένου αέρα υπό ρυθμιζόμενη πίεση μπορεί να βρει εφαρμογές τόσο στον αερομοντελισμό (αερογράφος) όσο και στην καθημερινή ζωή (φούσκωμα ελαστικών κ.α.).
Πριν ξεκινήσω να πω πως στο εμπόριο υπάρχουν μεγαλύτερης ισχύος μηχανήματα compreser που με μερικές απλές επεμβάσεις / μετατροπές μπορεί να γίνουν το ίδιο αποτελεσματικές. Σίγουρα είναι πιο καλαίσθητες και πιο οικονομικές τελικά, αλλά... αλλά αυτό θα το έχω φτιάξει εγώ!
Το όλο κόστος της κατασκευής στοίχισε περίπου €130, μη συμπεριλαμβάνοντας το κουτί από Η/Υ, το μοτέρ από οικιακό ψυγείο και το αεροφυλάκιο από πυροσβεστήρα.
Όλα τα υλικά αγοράστηκαν από μαγαζί με επαγγελματικά εξαρτήματα αεροσυμπιεστών και τουλάχιστον μπορούν να δεχθούν οποιαδήποτε αναβάθμιση αργότερα (μεγαλύτερο μοτέρ ή και αεροφυλάκιο).
Λοιπόν ξεκινάμε...
Για πολλές εβδομάδες έκανα δοκιμές, έσπαζα το κεφάλι μου να δω πως θα τα βολέψω όλα χωροταξικά, τι εξαρτήματα θα χρησιμοποιήσω, τι υλικά κ.α.
Η καρδιά της κατασκευής είναι το μοτέρ. Έψαχνα επί μήνες να βρω ένα μοτέρ σε καλή κατάσταση από παλιό ψυγείο ή κλιματιστικό. Επίσης ένα κουτί από παλιό Η/Υ.
Τελικά βρήκα (το ελάχιστο σε ισχύ για την υλοποίηση της κατασκευής) μοτέρ, 1/4 ίππων από παλιό οικιακό δίπορτο ψυγείο 13 ποδών. Εντελώς αθόρυβο και χωρίς κραδασμούς ή σημαντική κατανάλωση ρεύματος. Άρα μπορείς να δουλεύεις ακόμα και νύχτα χωρίς να ενοχλείς κανέναν...
Το κουτί του Η/Υ ήταν "ευγενική χορηγία" της φίλης Μαρίας... καπώς έτσι μου το έδωσε, μαζί με όλα τα εσώψυχά του...
...που όμως τα αφαίρεσα όλα μα όλα και κράτησα μόνο το σασί που λένε.
Το κουτί είχε αρχικά βάσεις και όχι τροχούς για να πατάει. Και φυσικά ο Η/Υ ήταν πανάλαφρος σε σχέση με αυτό που πήγαινα να φτιάξω εγώ. Οπότε χρειαζόμουν μια πιο στιβαρή βάση και ροδάκια...
...τα βίδωσα στη βάση, άνοιξα και τρύπες για μελλοντική χρήση στην στερέωση του μοτέρ.
Και να το μοτέρ... "ευγενική χορηγία" της κ. Μαρίας του 4ου που είπε να αλλάξει ψυγείο πριν λίγο καιρό. Το δεξί σωληνάκι είναι τυφλό. Αριστερά το ασημί χοντρό σωληνάκι ρουφάει αέρα και το λεπτό μαύρο σωληνάκι φυσάει αέρα.
Το μοτέρ είναι μονοφασικό, αν και φαίνεται κάτι σαν τρίτη φάση να ξεκινά από τον πίνακά του. Στην πραγματικότητα το μπλε καλώδιο είναι για το φως του ψυγείου, ενώ το καφέ καλώδιο είναι το ρεύμα που πάει στο θερμικό του μοτέρ και το πηνίο εκκίνησης.
Γεφύρωσα το καφέ με το μαύρο καλώδιο και μόνωσα το μπλε. Το έβαλα στη μπρίζα και το μοτέρ δούλευε μια χαρά. Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ, αλλά αν χρειαστεί το θερμικό θα κόψει το ρεύμα και θα προστατέψει το μοτέρ από υπερθέρμανση.
Στερέωσα το μοτέρ στο σασί για να μην φύγει και ακουμπήσει ποτέ στα καπάκια κι αρχίσει να "τραγουδάει" όποτε δουλεύει...
...και στην συνέχεια έβαλα και την βάση της κατασκευής με τα ροδάκια. Επιπλέον θερμόκολα και βίδες ανέλαβαν να κάνουν την επαφή σασί και βάσης πολύ στενή και μόνιμη!
Πρόσθεσα μια γωνία και ένα κομμάτι από το κουτί (οδηγούς CD / DVD) στα κατάλληλα σημεία. Σπαζοκεφαλιά ήταν αυτό...
Άνοιξα τον (τριφασικό - για να είναι πιο δυνατός στις κινήσεις μόνο) πρεσοστάτη των 12bar κι ένωσα το άσπρο καλώδιο από το μοτέρ και το μαύρο καλώδιο που θα φέρνει ρεύμα από τη πρίζα.
Ξεκίνησα το κομμάτι των σωληνώσεων με την εισαγωγή αέρα στο μοτέρ, που στην δική μου περίπτωση θα είναι η μηχανή vacuum. Με απλό σφιγκτήρα και αρκετή υπομονή και ελαφρά θέρμανση του πολυαμιδίου κατάφερα να το περάσω στο ασημί σωλήνα του μοτέρ και να το στερεώσω καλά. Από εκεί πήρα σωλήνα και τον πήγα σε σταυρό που η μια άκρη του ήταν η εισαγωγή του, η άλλη ένα κενόμετρο, η άλλη η εξαγωγή του προς την σακούλα που θα κάνω το vacuum μου και η τελευταία μια βάνα για να σπάω το κενό όταν θα θέλω να ανοίξω την σακούλα.
Το κενόμτερο στην οριστική του θέση. Στο αέρα μεν, αλλά με την βοήθεια των σωληνώσεων στην πορεία και της γωνίας που είχα βάλει στο σασί κατάφερα να το στερεώσω μια χαρά με κάποια δεματικά επίσης.
Πιο εύκολα, αλλά με την χρήση αρκετού τεφλόν που έντυσα εξωτερικά, σφικτά το μαύρο σωλήνα εξαγωγής αέρα του μοτέρ, κατάφερα να στερεώσω επίσης με απλό σφιγκτήρα κι εκεί το σωλήνα πολυαμιδίου.
Από εκεί πήγα στην ανεπίστροφη βαλβίδα και από εκεί στην έξοδο προς το αεροφυλάκιο. Από την επιστροφή της βαλβίδας - μαύρο σωληνάκι 6mm επίσης πολυαμιδίου - θα δίνετε η αίσθηση στον μηχανισμού ελέγχου (πρεσοστάτης) πότε να κόβει και πότε να ξεκινά το μοτέρ.
Μια πρώτη πανοραμική εικόνα του μέχρι που έχω φτάσει.
Επόμενο βήμα η προσθήκη του φιλτρορυθμιστή πίεσης που θα δέχεται τον πεπιεσμένο αέρα από τον πρεσοστάτη - ουσιαστικά γεφυρωμένο με το αεροφυλάκιο. Από εκεί (αριστερά όπως βλέπουμε εδώ) θα φεύγει ο αέρας για τον αερογράφο, το αερόμετρο ή ότι άλλο.
Από τον πρεσοστάτη ξεκινάνε 3 κόκκινα σωληνάκια 8mm εκ των οποίων το ένα πάει στον φιλτρορυθμιστή, το άλλο σε ένα μανόμετρο ελέγχου της πίεσης και το τρίτο στο αεροφυλάκιο (πυροσβετήρα) ενώ το 1 και μοναδικό σωληνάκι 6mm πάει στην ανεπίστρφη βαλβίδα για τον αυτοματισμό της εργασίας.
Εδώ συνδεδεμένη και η ανεπίστροφη στον πρεσοστάτη κι επίσης και μια βαλβίδα εκτόνωσης (χρυσαφί, ρυθμιζόμενη 6-12bar) πάνω στον πρεσοστάτη.
Εδώ βλέπουμε τυλιγμένο και δεμένο με χαρτοταινία το σωλήνα που θα πηγαίνει στην σακούλα vacuum. Στο βάθος η εισαγωγή του πυροσβεστήρα που ετοιμάζεται.
Τελειώνουμε με την προσθήκη του μανόμετρου και την χωροθέτηση των σωληνώσεων και των καλωδίων πριν αρχίσει να κλείνει πάλι το κουτί.
Υπό άλλη γωνία εδώ. Το καλώδιο παροχής ρεύματος βγήκε τελικά από πίσω και αυτό, στερεώθηκε με δεματικό δίπλα στην εισαγωγή του φιλτρορυθμιστή.
Άλλη μία εδώ, υπό διαφορετική γωνία...
Το μανόμετρο που φαίνεται εδώ πρώτη φορά είναι μέγιστης πίεσης 10bar αν και το όλο σύστημα μπορεί να φτάσει τα 12bar. Κάτι που μάλλον σημαίνει πως σύντομα θα αντικατασταθεί με άλλο.
Παρατηρήστε παρακαλώ πως ο φιλτρορυθμιστής έχει δεθεί πολύ γερά στο σασί με 2 περαστές βίδες και αποστάτες σκληρού πλαστικού!
Ο πρεσοστάτης έχει τεθεί σε κατάσταση ON μόνιμα κι έχει πάρει την τελική του θέση, στερεωμένος και αυτός με δεματικά και σε θέση που δεν θα έρθει σε επαφή με τα πλαϊνά καπάκια του κουτιού.
Το κερασάκι στη τούρτα, αν και δεν χρειαζόταν τελικά μιας και όλο το δέσιμο έχει πάρει την μορφή που βλέπεται και από την σημαντική ακαμψία των σωλήνων πολυαμιδίου, ήταν η ανάρτηση της βάσης στήριξης του πρεσοστάτη από το καπάκι του κουτιού με ντίζες.
(φτου, η αριστερή ντίζα δεν σφίχτηκε όσο έπρεπε... πάλι λύσιμο αύριο)
Και να το κουτί της συσκευής πάλι δεμένο σαν να είναι Η/Υ.
Η εμπρόσθια όψη έχει αρκετά μεγάλα ανοίγματα διευκολύνοντας τον παθητικό εξαερισμό του εσωτερικού της συσκευής και την ψύξη έτσι του μοτέρ.
Από αυτή την οπτική γωνία δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς περί τίνος πρόκειται...
Όλα κομπλέ, περιμένουν τον πυροσβεστήρα, που αρχικά θα είναι ένας και ξαπλωμένος πάνω στο καπάκι του κουτιού Η/Υ. Αργότερα ίσως γεφυρώσω και άλλον αν χρειαστώ μεγαλύτερη ποσότητα αέρα.
Η έξοδος από την ανεπίστροφη βαλβίδα έρχεται στην είσοδο του πυροσβεστήρα με την βάνα, ενώ μια έξοδος από τον πρεσοστάτη έρχεται στην άλλη είσοδο του πυροσβεστήρα.
Να σημειωθεί εδώ πως οι πυροσβεστήρες αντέχουν μέχρι 25-28bar πίεση, οπότε τα 10-12 που θα έχω εγώ είναι απλά καλά για αυτούς. Τα μικρά μανομετράκια που έχουν πάνω οι πυροσβεστήρες έχουν πράσινη περιοχή από τα 11 έως τα 16-18bar...
Η ολοκληρωμένη πια κατασκευή στην τελική της μορφή, όπως θα αποθηκεύεται και θα χρησιμοποιείται.
Ακολουθούν δύο video που δείχνουν την εύρυθμη λειτουργία της κατασκευής!
Είναι μεσημέρι Κυριακής και κανείς δεν βγήκε να φωνάξει στη πολυκατοικία, ok;
Μια μικρή διόρθωση: με 15-50 psi που θέλει ένας αερομοντελιστικός αερογράφος, ένα γέμισμα της μπουκάλας πρέπει να βγάζει περί τα 10 λεπτά συνεχής ροής και όχι όσα λέω στο video που έχω περίπου 12 psi εκροής.
Νοέμβριος 2021
Οχτώ χρόνια μετά έκατσα κι έφτιαξα ένα δεύτερο μηχάνημα, λίγο πιο όμορφο και τεχνικά πιο άρτιο αυτή τη φορά. Θα μείνω παρακάτω μόνο σε κάποιες αλλαγές που έκανα στο όλο project.
